Felsefe Kitaplığı
Neden İbn-i Sina Kitaplığı?
Yolda olan insan farkındadır ki önünde ve arkasında da yürüyenler vardır. Önündekini örnek alarak yolu daha kolay ve bilinçli kat etme şansına sahip olan yoldaki insan, arkasındakine de örnek olmak ve yol açmakla yükümlüdür.
Kendini tanımak, kusurlarıyla savaşmak ve sınırlarını aşmak isteyen yoldaki insan, kendinden önce yürüyenlerden ilham alarak yolunu aydınlatabilir. Geçmişe dönüp bakınca doğayı anlamaya ve aktarmaya çalışan pek çok figür karşısına çıkar yoldaki insanın. Onların yaşamı anlama ve aktarma biçimlerini araştırarak kendini bir adım daha öteye, kendinden daha iyi bir noktaya taşıyabilir yoldaki insan.
Kitaplığımıza ismini veren filozof ve doktor İbn-i Sina da yaşamı ve eserleriyle tinsel saflığı ve bilgiyi arayan yolcular için ilham kaynağı olmuş ve olmaya devam edecek şahsiyetlerden biridir. Yaşadığı Ortaçağ’da, en üretken ve yaratıcı filozoflardan biri olmuş, tıp, mantık, psikoloji, metafizik, tabii bilimler, din felsefesi, ahlak gibi konularda yüzlerce kitap yazmıştır. Onun eserleri tek başına bir kütüphane oluşturacak nitelikte ve niceliktedir. 10 yaşında devrinin klasik eğitimini tamamlayarak, geometri, fıkıh, Grek felsefesi ve mantık öğrenmiş, kendi başına teoloji, fizik, matematik ve tıp çalışmaya başlamıştır. 18 yaşında bilinen tüm ilimlere vakıf olmuştur. “Galiba yok bana dar gelmeyecek bir belde, değerim çok, alacak müşteri bilmem nerede?” diyen İbn-i Sina, aralarında Horasan, Cürcan, Harezm, Hemedan ve İsfahan gibi kentlerin de olduğu pek çok yer dolaşmıştır. Gittiği her yerde sözü dinlenen saygın biri olmuştur. Ortaçağ Avrupa’sında felsefenin temel taşlarından biri olarak görülmüş ve pek çok eseri Latince’ye çevrilmiş, uzun süre üniversitelerde okutulmuştur.
Ortaçağ Türk İslam felsefesinin kendi sınırlarını kat kat aşan bu ünlü ışığının adını verdiği İbn-i Sina Kitaplığı, bilgi ile yolunu aydınlatmak ve şekillendirmek isteyen yoldaki insana hizmet vermek için kuruldu. Felsefe, tarih, edebiyat ve doğa bilimleri gibi birçok alanda binlerce eseri bünyesinde barındıran Kitaplığımız, kendini ve yolunu bulmak; sınırlarını aşıp arkasından gelenlere örnek olmak isteyen bilgi âşıklarını bekliyor!
Japon düşünür, edebiyat eleştirmeni ve felsefeci 
Karatani, mimariyi bir metafor olarak ele alırken öncelikle Platon’dan çıkıyor yola; ve Platon’un “idea” düşüncesiyle bir metafor olarak mimariye karşı hayranlık, bir insan olarak mimara karşı ise hoşgörü duyduğunu dile getiriyor: Durum tıpkı Platon’un şairleri Devlet’inden dışlaması gibidir; çünkü Karatani’ye göre somut bir varlık olarak mimar, her türlü olumsallığa açık olmak zorundadır. Mimarın daima somut durumlarla yüzleşmek zorunda kalması, tasarlanan yapı ile yapılan yapı arasındaki uzlaşmaz gediğin mantığını da oluşturacaktır. Başka deyişle somut bir mimar “öteki”yle ilişki içinde olmak, bu ilişkinin getirdiği tavizlerle yaşamak zorunda kalandır; ve bu somut ilişkiler ideal tasarım düşüncesine aykırı sonuçlar üretebilir.
